DOCUMENTAIRE | APRIL 2020
Het was te stil om opgesloten te zitten in mijn huis, wachtend tot de vreselijke ziekte zou toeslaan. Het was te stil. En ik was niet alleen. Duizenden geïsoleerde mensen leefden zij aan zij, bang om een geluid te maken. En dus reikte ik de hand en sommigen van hen gaven antwoord en we maakten een film over de stilte. Omdat we wilden weten wat er met onze gedachten gebeurt als we niets meer te horen hebben –
EEN FILM IN ISOLATIE
Toen bekend werd dat door de pandemie alle onderwijsinstellingen in Nederland hun deuren moesten sluiten, stuurde ik een open brief naar de studenten van Maastricht met een idee voor een film over nachtgedachten tijdens de lockdown. En zo ontmoette ik zeven jonge mensen met verschillende achtergronden, die allemaal op de een of andere manier bij elkaar in de buurt woonden, zonder dat iemand van ons dat wist. Samen begonnen we onze nachtgedachtes te documenteren en bespraken we de snel veranderende wereld via de telefoon. Vervolgens werkten we met acteurs die de fragmenten opnamen en bouwde ik een kleiwereld om ze te illustreren.
Nightingales werd een achttien minuten durende documentaire, waarin twaalf door muziek geleide hoofdstukken je meenemen door de nachten van afgesloten levens. Het zijn dagboekfragmenten en gedichten, zorgen en vragen. De muziek, die net als het verhaal afkomstig is van verschillende menselijke zangvogels, werd door mij gecomponeerd, gezongen en opgenomen (zonder masker).
Nightingales is gemaakt in april 2020 met ondersteuning van Quirine Racké en Helena Muskens, ingesproken door: Claire Vrijenhoek, Anne van der Vegt, Marthe Thys, Andrea Vass, Marieke Ornelis en mijzelf, naar de dagboeken van Daphne van Woenzel, Jóia Boode, Maya Jagger, Paula Seidensticker, Ena Lalic, Elda Zavalani en mijzelf.